omar +
davide
scroll
In onze serie ‘Vrienden Van’ schijnen wij een lichtje op een van onze zoenambassadeurs. In deze aflevering spreken we de Italiaanse Davide die naar Nederland kwam voor zijn liefde, de Syrische Omar. Deze lieve wereldburgers vertelden ons over het verschil in veiligheid tussen deze landen en hoe hun relatie voortvloeide uit een toevallige online ontmoeting.
Interview met omar & davide
Opeens gaat #iedereenmagzoenen internationaal! Waar komen jullie vandaan en hoe zijn jullie in Nederland terecht gekomen?
Davide: Ik ben Italiaans en naar Nederland gekomen voor de liefde, voor Omar.
Omar: Ik ben geboren en getogen in de hoofdstad van Syrië, Damascus. Ik studeerde rechten in Syrië om advocaat te worden, maar wilde uiteindelijk mijn studie elders voortzetten. In 2015 ben ik uiteindelijk naar Nederland verhuisd omdat ik een nieuwe start wilde maken.
Vanwaar Nederland?
Omar: Ik wilde in Europa wonen, maar wist nog niet in welk land. Uiteindelijk heb ik gekeken naar welk land het meest voorop liep in het behartigen van LHBTI+ belangen. Nederland stond op dat moment vooraan, dus zodoende ben ik hierheen verhuisd.
Wisten mensen in Syrië van jouw seksuele geaardheid, of was dat onveilig?
Omar: Alleen mijn moeder wist ervan. Ik heb wel nog contact met mijn familie, maar er zijn zaken die niet besproken worden en waar ze waarschijnlijk ook liever niet van af weten. Had ik er meer open over geweest, had dat inderdaad onveilig kunnen zijn in Syrië.
Wat verschrikkelijk om te horen. Als Nederlander kan ik mij daar zo weinig bij voorstellen. Voldoet Nederland aan jouw verwachtingen wanneer het gaat om die LHBTI+ tolerantie?
Omar: Ja en nee. Wanneer je kijkt naar de rechten in Nederland, lijkt het allemaal goed geregeld. Het is wat dat betreft wel een veilige haven in vergelijking met Syrië, waar je als homo toch een stuk onveiliger bent. De wetgeving hier voorkomt echter nog niet zaken als pesterijen, bedreigingen of zelfs mishandeling op straat. Mensen kunnen nog steeds vreemd opkijken wanneer je als man zijnde de hand van je vriend vasthoudt op straat. Het verschil is dat je in Nederland aangifte kan doen wanneer je last hebt van homo agressie of geweld, maar je zal overal wel mensen tegenkomen die er op tegen zijn. Ik ben in ieder geval blij dat de overheid dan aan onze kant staat.
Hoe lang woon jij nu in Nederland, Davide?
Davide: Het is nu ongeveer drie jaar dat ik hier echt permanent woon. Ik ben Omar online tegengekomen tijdens mijn studententijd. In de laatste fase van mijn studie hoefde ik geen lessen te volgen, dus ik had de mogelijkheid om naar Nederland te komen om samen te zijn met Omar. Ik ging enkel terug naar Italië wanneer ik examens moest afleggen.
Is er volgens jou een verschil tussen Italië & Nederland?
Davide: Mijn familie was op de hoogte, maar ik ben nooit echt heel open geweest over mijn seksuele geaardheid. Ik heb daarom ook nooit echt kunnen ervaren hoe het is om gay te zijn in Italië, dus dat maakt de vergelijking lastig. Mijn familie heeft het geaccepteerd, maar ik heb uit angst voor afwijzing er wel vrij lang over gedaan om uit de kast te komen. Ik was bang dat mensen anders tegen mij aan gingen kijken en bestaande relaties zouden veranderen. Gelukkig was mijn familie heel erg ondersteunend. Ik had de boodschap gebracht in een adem met mijn beslissing om naar Nederland te verhuizen, dus alles bij elkaar was het een beladen gesprek met veel gemengde emoties. Dat maakte het denk ik ook niet een typische ‘coming out’.
Jullie hebben voor onze video heel wat afgezoend. Weten jullie ook nog wie de eerste kus uitdeelde?
Davide: Oh ik heb eigenlijk geen idee, daar was ik eigenlijk helemaal niet mee bezig. Het gebeurde gewoon. Ik weet wel dat we echt de tijd genomen om elkaar te leren kennen, met veel geduld.
Omar: Wanneer je iemand echt leuk vindt, is dat denk ik ook onbelangrijk.
Voelt het voor jullie veilig om affectie te tonen in Nederland?
Davide: We vermijden het zeker niet, maar er zijn natuurlijk wel situaties die wellicht onveilig aan kunnen voelen. Denk bijvoorbeeld aan het passeren van groepen op straat die zich al onbeschoft gedragen of iets dergelijks. Op zo’n moment zijn wij toch ook wel voorzichtig.
Omar: We hebben al een situatie voor gehad in Amsterdam. Kun je nagaan, in Amsterdam, de plek waarvan je zou verwachten dat die het meest LHBTI+ vriendelijk zou zijn. Terwijl wij hand in hand liepen, werden wij gepasseerd door een fietser die uit het niets een fietsbel naar ons toe gooide. Die komt toch wel hard aan kan ik je zeggen, zo’n zwaar metalen ding. Gelukkig raakte het de schouder van Davide en niet zijn hoofd, maar het had veel erger kunnen aflopen, het was wel een duidelijk gerichte actie. Wanneer zoiets gebeurt is dat echt verschrikkelijk, maar het maakt je ook kwaad. Het liefst ga je achter zo iemand aan om te vragen wat iemand bezielt om zoiets te doen, maar je weet natuurlijk helemaal niet wat je kan verwachten van zo’n onvoorspelbaar persoon. We hebben dat dus maar gelaten.
Soms verbaast het mij echt dat dit in 2020 nog gebeurt. Sterker nog, soms vraag ik mij af of de LHBTI+ tolerantie überhaupt in een stijgende lijn zit. Hoe ervaren jullie dat?
Omar: In het Midden-Oosten zie ik een soortgelijke beweging. Als je bijvoorbeeld naar oude Egyptische films kijkt, dan kwam daar heel veel naakt in voor wat destijds als artistiek gezien werd en volledig geaccepteerd was. Nu in 2020 lijkt een weinig verhullende jurk, waarbij ik het nog niet eens over naakt heb, door de media al gecensureerd te worden. Het is vreemd om te zien hoe dit juist een andere kant op lijkt te evolueren.
Moesten jullie lang nadenken over jullie medewerking aan onze campagne?
Davide: Nee, het ging heel snel. Toen we hoorden wat het doel was, was het voor ons heel logisch om mee te doen. Het is belangrijk dat je je comfortabel voelt met jezelf zonder angst voor consequenties. Uiteindelijk is het gewoon ons recht om onszelf te zijn.
Omar: Voor mij is het idee dat je echt emoties mag laten zien aan elkaar en het mag delen met anderen een heel basisch iets waar iedereen behoefte aan heeft en ook gewoon recht op zou moeten hebben. Het onbegrijpelijk om te kunnen bedenken dat dat soms niet kan of getolereerd wordt. Ik vind dat heel gek.
Dat is het ook…Even terug naar iets positievers: Jullie hebben elkaar dus online ontmoet. Hoe ging dat?
Omar: We kwamen elkaar tegen op een website waar je kan chatten met onbekenden, ‘Omegle’, geen dating app of iets dergelijks. Ken je dat?
Een soort van Chatroulette waar je willekeurig mensen ontmoet?
Omar: Exact zoiets, daar hebben wij elkaar ontmoet. We waren niet op zoek naar een relatie, we waren gewoon daar ongedwongen voor de gezelligheid dus het is puur toeval dat wij elkaar daar hebben getroffen. Vanaf dat moment is het contact nooit verbroken.
Dat is wel bijzonder, want je weet natuurlijk helemaal niet wie je voor je hebt op dat moment.
Omar: Ja natuurlijk, er zijn ook wel ‘catfishers’ die zich anders voordoen dan wie ze daardwerkelijk zijn.
Davide: In ons geval woonden we natuurlijk helemaal niet zo ver van elkaar, ik woonde in de buurt van Milaan en uiteindelijk is dat maar een vlucht van een uurtje naar Amsterdam. Waarschijnlijk is het nog complexer en minder snel om de trein te pakken naar een gehucht in een uithoek van Nederland. Uiteindelijk heb ik het nooit echt als een grote afstand ervaren daardoor.
Omar: Ik vond het vooral spannend om te gaan ondervinden of wij elkaar nog steeds zo leuk zouden vinden wanneer wij elkaar in levende lijve zouden zien. Online via een webcam kan toch nog heel anders voelen dan iemand in het echt zien. Het was voor mij daarom heel belangrijk om elkaar in ‘real life’ te ontmoeten voordat we naar elkaar zouden uitspreken dat we elkaar echt leuk vinden. Uit ervaring wist ik dat het nog weleens kon tegenvallen doordat de klik die je online lijkt te hebben er offline toch niet blijkt te zijn.
Hoe verliep jullie eerste ontmoeting?
Omar: Onze eerste ontmoeting was in Nederland, Davide kwam langs voor 24 uur dus dat was wel bijzonder.
Davide: Het was een unieke ervaring, maar het voelde gelijk heel goed. Alsof wij elkaar al heel lang kenden. Het voelde totaal niet als een eerste ontmoeting.
Omar: Inderdaad, het voelde alsof ik hem al eerder had ontmoet, hij voelde meteen heel vertrouwd.
Davide: Vanaf dat moment wisten wij dat we samen wilden zijn, maar het ging allemaal geleidelijk en rustig aan. Ik ben natuurlijk eerst tijdens mijn studie hier geweest, vervolgens heb ik in Italië mijn studie afgerond voordat ik definitief naar Nederland ben verhuist.
Wat vonden jullie zo leuk aan elkaar?
Omar: Davide had echt de meest lieve glimlach, mijn hart maakte echt een sprongetje. Ik voelde me heel erg op mijn gemak en rustig bij hem. Daar ben ik echt voor gevallen.
Davide: Ik vond het mooi hoe gevoelig en empathisch Omar is. Ook ik geniet echt van zijn glimlach, het maakt mij gelukkig om hem vrolijk te zien. Maar ook het feit dat we door een discussie heen kunnen werken met een goed gesprek en dat wij ook echt naar elkaar kunnen luisteren waardeer ik. Het is niet elke dag dat je iemand vindt waarmee je zo goed kan praten, maar ook ruziën.
Het klinkt alsof jullie een hele mooie basis hebben samen. Hebben jullie nog een ultieme relatietip?
Omar: Met aandacht luisteren naar de ander is heel belangrijk. Veel ruzies ontstaan door miscommunicatie of elkaar verkeerd begrijpen. Wanneer je gewoon rustig alles kan bespreken, je gevoel goed onder woorden kan brengen en open en eerlijk bent over je gevoelens, dan kun je ook op elk moment opnieuw kiezen voor elkaar of beslissen dat iets toch niet werkt.
Davide: En jezelf verplaatsen in de ander en begrijpen wat soms de achterliggende gedachte is of onderliggende beweegredenen of overtuigingen van de ander zijn, dat is heel belangrijk.
Fotografie : KV Foto - Gepubliceerd op 7 november 2020