MIRA +
ELINE
scroll
In onze serie ‘Vrienden Van’ stellen we elke keer vragen over zoenen en de liefde aan onze zoenambassadeurs. In deze aflevering spreken we de Vlaamse schone Mira en haar stoere Alkmaarse Eline over hun prille relatie en gevoel van veiligheid.
Interview met mira & eline
Antwerpen ligt nu niet bepaald om de hoek van Alkmaar, waar hebben jullie elkaar leren kennen?
Mira: De gayfeestjes zijn natuurlijk bij iedereen wel echt bekend, zowel in België als in Nederland dus dat voegt al samen. We hebben elkaar afgelopen februari leren kennen in Amsterdam op ‘Flirtation’.
Eline: Ja klopt, de wintereditie. Normaliter is dat in de zomer op Bloemendaal aan Zee, maar er is ook een wintereditie in Panama. De zomereditie is wel veel leuker hoor! Iedereen is vrolijk en het is lekker op het strand.
Sloeg de vonk gelijk over?
Mira: Ik zat nog een beetje in een verwerkingsfase denk ik, maar Eline viel mij gelijk op. Ik kon er onmogelijk langs kijken, dus ik heb haar op alle social media toegevoegd en een beetje in de gaten gehouden. Uiteindelijk heb ik dan de eerste stap gezet en haar uitgenodigd om een keer een drankje te doen en dat drankje is meteen geëindigd in een hotelkamer.
Eline: Onze vrienden kenden elkaar al van 'Velvet’ in Ibiza, maar we waren allebei druk op dat feestje dus uiteindelijk bleef ze mij online maar stalken hè?
Mira: Ah nee! Ik heb haar gewoon een beetje gecheckt en vervolgens heb ik de stoute schoenen aangetrokken en haar mee gevraagd voor een drankje. Uiteindelijk werd de date door haar vervroegd. Ze moest een diploma behalen in Almere en had daar een hotel geboekt, dus ik ben daar heen gegaan en uiteindelijk ook meerdere dagen daar gebleven. Dat was eigenlijk niet de bedoeling, maar het was veel te gezellig en ik heb er geen spijt van!
Dat mag ik hopen, want jullie zijn nu wel vereeuwigd in onze campagne. Maar eigenlijk zijn jullie nog niet zo lang samen dus?
Mira: Nee, nog maar een paar maanden! Maar we hebben afgesproken dat we het rustig aandoen en het eerste jaar sowieso niet gaan samenwonen. We leven lekker gezellig uit ons koffertje, maar we bespreken wel de dingen die belangrijk zijn zoals kinderen en samenwonen. We zijn allebei wel op een leeftijd waarop je toch serieuze stappen wil nemen, daar moet je over kunnen spreken.
Eline: Ja op deze leeftijd wil je toch investeren in iets wat blijvend is. Ik heb wel genoeg gefeest en gevierd. Maar bij ons gaat het allemaal een beetje vanzelf want we hebben zelfs al een vakantie overleefd waarbij we op een verkeerd vliegveld stonden en dat soort dingen.
Mira: Eigenlijk zijn wij een beetje Corona geliefden. We hebben elkaar net daarvoor leren kennen en toen is er wat tijd overheen gegaan vanwege de lockdowns. Meteen toen de grenzen weer openden ben ik naar haar toe gegaan. Nu maar hopen dat het zo kan blijven.
Jullie zoenden er stevig op los tijdens de opnames, voelen jullie je altijd zo vrij om te zoenen in het openbaar?
Mira: Goh, ik vind dat het een beetje afhankelijk is van waar wij ons bevinden. Wij lopen hier in de omgeving Alkmaar echt vrijwel overal hand in hand. In Antwerpen is er een wijk, Borgerhout, daar zou ik dat toch niet doen. Ik zou dan bewust even loslaten om ellende te voorkomen. Ik heb ooit hand in hand in de metro van Antwerpen gelopen, geheel onschuldig, lief, niet zoenend of iets. Plots kreeg ik uit het niets een stomp in mijn buik van een paar kerels, dat was echt wel even schrikken! Sinds toen heb ik toch zoiets van “Nee, hier kan dat duidelijk niet.” Op bepaalde plekken in Antwerpen kun je echt niet jezelf zijn. Op sommige momenten houd ik mij dan toch even iets in.
Ervaar je een groot verschil tussen België en Nederland daarin?
Mira: Of dat nu een verschil tussen België en Nederland is, dat weet ik eigenlijk niet zo. Het is vaak vooral een beetje een cultuurverschil denk ik. In Borgerhout wonen heel erg veel allochtone jongens en het zijn vooral die jongens die opmerkingen maken of ruzie proberen uit te lokken. Dat valt wel heel erg op. In die buurten hoef je geen handjes vast te houden, laat staan zoenen.
Eline: Ik ervaar wel dat de tolerantie steeds minder wordt in vergelijking tot hoe het eerst was. Amsterdam is ook niet meer wat het ooit was, maar ik ga mijzelf daardoor niet veranderen of aanpassen. Ik ben wie ik ben. Je krijg wel meer opmerkingen en zo, maar ik ben niet het type dat daardoor een hand gaat loslaten omdat ik bang ben. Dan word ik maar in elkaar geslagen voor wie ik ben, maar ik ga mij niet voordoen als iemand die ik niet ben. Ik zal te allen tijde mijzelf blijven. Ik ga niet leven in angst. Ik word liever gehaat om wie ik ben dan geliefd om wie ik niet ben.
Onze video kwam uit met “International Coming Out Day”. Hoe was jullie coming out?
Eline: Ik ben rond mijn 16e uit de kast gekomen, op de middelbare school. Ik heb daarna nog weleens vriendjes gehad maar dat was nooit echt serieus ofzo.
Mira: Ik ben op mijn 17e uit de kast gekomen. Daarvoor heb ik wel gedatet met mannen, maar dat was het toch niet. Er miste toch iets en op bepaalde punten was ik in mijn beleving soms mannelijker dan de meeste mannen die in mijn leven zijn geweest.
Hoe ging jullie omgeving daarmee om?
Mira: Ik kom een beetje uit een gay familie. Aan de kant van mijn moeder heb ik twee ooms die allebei gay zijn en zover ik weet zijn die ook nooit met een vrouw geweest en mijn moeder is ook biseksueel dus bij ons is dat heel goed ontvangen. Ook mijn toenmalige partners zijn altijd warm onthaald.
Eline: Ik was 16, op de middelbare school. Mijn opa en oma waren zwaar gelovig. Zij gingen naar de kerk en baden voor het eten, dus ik had gedacht dat die het echt niet zouden accepteren. Maar juist zij vonden het geweldig en hartstikke leuk. Anderzijds had ik ook veel familieleden die zelf naar de Gay Parade gingen en juist zij bleven volhouden dat het een fase was en accepteerden het dan weer minder. Uiteindelijk zijn ze het nu wel gewend denk ik want die fase duurt nu wel heel erg lang dan.
Hebben jullie je sociaal altijd geaccepteerd gevoeld?
Mira: Ik ben het gewend om gay te zijn en ik heb er, uitzonderingen daar gelaten, niet heel erg veel problemen mee ervaren. Dat ik er niet overduidelijk gay uitzie werkt ook wel in mijn voordeel, mensen zien het niet direct aan mij.
Eline: In principe moet dat natuurlijk niet veel uitmaken. Bij mij zie je het ook gewoon zo aan mijn opgeschoren zijkanten en dat soort dingen, maar hoe vaak er niet alsnog mannen op mij af komen juist omdat ze mij willen versieren juist daarom.
Mira: Je bent wellicht dan onbereikbaar he?
Eline: Zelf als ze gewoon weten dat je op vrouwen valt, zelfs dan blijven ze gewoon doorgaan vaak genoeg.
Dat brengt natuurlijk wel een extra uitdaging…
Mira: Haha, ja voilà! “Hoe ver krijgen we ze en kunnen we ze bekeren?”
Eline: Vaak krijg je toch ook wel negatieve opmerkingen of dat ze je bijna opleggen dat je met ze uit moet gaan zo van: “Je gaat maar gewoon met mij mee, ik zal je wel even laten zien hoe het moet, dan wil je nooit meer anders! Je hebt gewoon nog nooit een echte man gehad!”; Allemaal van dat soort standaard opmerkingen.
Mira: Maar eigenlijk is het wel opvallend dat het dan toch overwegend mannen lijken te zijn die er een probleem van maken. Wij worden bijvoorbeeld op straat wel vaker aangesproken, vooral door dames, dat wij zo’n leuk stel zijn samen. We krijgen juist ook hele fijne reacties.
Eline: Ja dat is wel zo. Jong en oud en alles door elkaar heen spreekt ons ook juist op een hele positieve manier aan. Zelfs wanneer we door Schagen lopen, dan zijn ze daar ook nog positief. Ik denk dat het voor mannen ook wel echt moeilijker is wanneer ze hand in hand lopen. Bij twee mannen hoor je al snel “Ah, gadver”, maar bij twee vrouwen is het opeens sexy. Over twee vrouwen wordt er vaak ook wel door andere vrouwen hardop gefantaseerd, maar dat hoor je bij twee mannen dan weer niet. Liefde is gewoon menselijk en het hoeft niet uit te maken in welke vorm dat komt. Je bent gewoon wie je bent en je houdt van wie je houdt, dat doe je niet expres en je hoeft daar niet bang voor te zijn of je te schamen of wat dan ook.
Heb je weleens een nare ervaring gehad vanwege jouw geaardheid?
Eline: Ik heb wel eens een taxirit gehad waarbij er een jongen meereed die naar hetzelfde dorp moest als ik en mijn toenmalige vriendin. Die jongen begon ook luidkeels dingen te roepen als: “Ja, je moet gewoon met mij mee!” Toen wij zeiden dat dat echt niet ging gebeuren begon hij te schelden en dreigen totdat de taxichauffeur hem uiteindelijk eruit heeft gezet met de mededeling dat zijn gedrag veel te ver ging. Over het algemeen sta ik mijn mannetje wel en ik ben nergens bang voor. Op een of andere manier overkomt mij dan ook niet echt snel wat. Ik denk dat je sneller slachtoffer bent wanneer je al bang bent aangelegd.
Hebben jullie als afsluiter nog een ultieme relatietip?
Eline: Ja! Check even je tickets voordat je op reis gaat, want als je op een verkeerd vliegveld belandt in een lockdown dan zit je daar een paar uur vast en dan ben je wel verzekerd dat je elkaar leert kennen haha!
Dat klinkt eerder als een ultieme relatietest!
Eline: We hebben zelfs de IKEA samen overleefd! Die test hebben wij ook al doorstaan.
Mira: Ja, we zijn al in veel dingen geslaagd. Samen shoppen kunnen wij goed, maar ook samen ziek zijn of samen in de keuken staan. Maar ik vind het ook heel belangrijk dat je je heel vrij voelt in een relatie. Ik heb ook wel relaties gehad met partners die vrij snel jaloers waren of altijd bij mij wilden zijn en voor mij hoeft dat niet. Ieder heeft zijn leven, ik heb mijn dingen en Eline heeft haar dingen. Vertel er gewoon leuk over tegen mekaar en ga mekaar ook niet dingen verbieden. Praten is echt ‘key’.
Eline: Ja, praten is belangrijk net als eerlijkheid, oprechtheid, bereidwilligheid. Dat is iets wat je elke dag moet doen. Ik ben ook niet perfect en zal vast fouten maken, maar spreek mij erop aan. Als ik niet weet wat ik fout doe, kan ik het ook niet veranderen.
Mira: Dat vind ik eigenlijk ook wel mooi aan jou. De dingen die ik uitspreek naar je neem je ook serieus en daar doe je iets mee. Dat geeft mij ook wel veel vertrouwen dat het goed zit.
Fotografie : KV Foto -Gepubliceerd op 30 oktober 2020