coby +
ruth
scroll
In onze nieuwe video die wij op “International Coming Out Day” hebben gelanceerd, vieren wij de liefde met zoenende koppels. De komende weken, mag je van ons interviews verwachten met deze koppels. Deze week spraken wij de goedlachse Ruth en haar grote liefde Coby over hun relatie waarin zij al 30 jaar lief en leed delen.
Interview met coby & ruth
Het is al even geleden, maar waar hebben jullie elkaar leren kennen?
Coby: Bij het COC in Den Haag, waar ik als 28-jarige werkte als sociaal cultureel werker. Ruth zat daar in het bestuur van de vrouwengroep, dus daar hebben wij elkaar voor het eerst ontmoet.
Was het liefde op het eerste gezicht?
Coby: Nou, dat niet meteen. We vlinderden er allebei aardig wat op los in die periode, maar toen wij eenmaal een relatie kregen zat het meteen goed en zijn wij altijd samen gebleven.
Wanneer sprong de vonk dan echt over?
Coby: In Den Haag, daar waren een paar disco’s waar de vrouwen naar toe gingen, op de vrouwenavond van het COC. Daarna deden we vaak nog een dansje in de stad met een clubje dames. Iemand vroeg “wie gaat er nog naar de stad?” en toen bleken Ruth en ik alleen met zijn twee te gaan en ik dacht: “oh jee, maar dat kan niet!” Ik was natuurlijk beroepskracht en Ruth vrijwilliger en ik vond dat toch echt een beetje ongemakkelijk. Uiteindelijk heb ik maar een vriendin overgehaald om mee te gaan als een soort van chaperonne, want ik dacht: “als ik alleen met Ruth ga, dat gaat helemaal mis!” Dat heeft aan het eind van de rit niet geholpen, want Ruth is alsnog met mij mee naar huis gegaan. Maar we hadden het in begin wel nog even geheim gehouden.
Ruth: (al lachend) Jij wel ja!
Coby: Alleen lukte dat ook niet zo goed, want op het gegeven moment hadden we een nieuwjaarsreceptie waar we samen heen gingen. Ik wenste iedereen gelukkig nieuwjaar en dus zo ook Ruth, maar onze vriendinnen schoten in de lach want die hadden het natuurlijk al lang door. Daarna zijn we samen op vakantie gegaan en is ze nooit meer bij mij weggegaan.
Ruth: Ja, het is toen vrij snel gegaan allemaal. Ik ben inderdaad ingetrokken bij Coby en daarna zijn we nooit meer uit mekaar geweest.
Dus jullie gingen van ‘vlinderen’ naar ‘voor altijd’?
Coby: Ja, daarvoor was mijn langste relatie twee jaar ofzo geloof ik…
Ruth: Het was mijn streven om in ieder geval dat record te verbreken.
Coby: Dat is in ieder geval makkelijk gelukt! Haha!
Ruth: Na tien jaar dacht ik: “Nou, nu zul je heel veel moeite moeten doen om een relatie te vinden die tien jaar duurt!” En ondertussen zijn we alweer 30 jaar verder!
Daar mogen jullie best heel trots op zijn, ik denk dat niet veel dames dat nadoen?
Ruth: We hebben toch flink wat vriendinnen die meer dan 30 jaar samen zijn, uit diezelfde periode.
Coby: Ja de relaties uit die tijd uit die vriendinnengroep, zijn allemaal stevige relaties.
Ik moet het nog maar zien te halen, dus bij deze: Wat is jullie geheim?
Coby: Wij zijn heel verschillend en onze vriendenkring dacht echt dat het tussen ons niet lang zou gaan duren. We kunnen namelijk ook ontzettend goed ruzie maken, soms ook in het bijzijn van anderen. Dat is voor omstanders waarschijnlijk minder leuk om daar deelgenoot van te zijn, maar wij maken van ons hart geen moordkuil. Als wij geknald hebben dan is alles er weer even eruit en dan komt het daarna vrij snel wel weer goed. Ik denk juist dat dat ons helpt om het samen vol te houden. Af en toe zijn er natuurlijk ook dingen die ons storen aan de ander juist omdat wij zo verschillen, maar wij accepteren mekaar. De liefde en de relatie is zoveel waard, daar accepteer ik gewoon een aantal dingen voor.
Ruth: En ik natuurlijk ook van Coby. Ik kan mij ontzettend aan haar ergeren soms en dan zeg ik: “Nu is het genoeg geweest!”. Dan is het even een ‘clashen’ en dan ‘settled’ het allemaal weer daarna.
Daarnaast hebben jullie vast ook dingen die jullie heel erg leuk vinden aan elkaar. Kunnen jullie iets noemen?
Coby: Wat ik het leukste aan Ruth vind, is haar zonnigheid en warmte. Ze lacht heel veel en makkelijk. Ze is ook gewoon heel vrolijk van aard. Ik kan af en toe weleens heel serieus zijn en mij druk maken om dingen en dan haalt Ruth mij daar heel goed uit. Ruth is echt de zon in mijn leven!
Ruth: Coby is heel erg ‘down to earth’, terwijl ik weleens kan doorslaan in mijn enthousiasme. Soms moet ze echt even zeggen: “Als je dit doet, dan kun je dat weer niet doen” en dan haalt ze mij even met beide voeten op de grond. Zij zegt weleens: ”Ik zit met mijn voeten in de klei” en in wezen houdt ze mij ook aan die benen van haar vast. Met andere woorden: ik heb nu een blok aan mijn been haha!
De videocampagne was een initiatief voor ‘International Coming Out Day’. Hoe was jullie ‘Coming Out’?
Coby: Ik was 25, dus dat was niet heel vroeg…
Ruth: Ik was iets eerder, ik was 22. In een gesprek met mijn zusjes zei ik: “Ik moet jullie wat vertellen” en toen zeiden ze: “Oh, maar dat weten we al lang!”
Dus ze waren eigenlijk wel meteen begripvol en accepterend?
Ruth: Ja, mijn moeder was echter toen al overleden. Dat is mijn enige spijt, dat ik het niet zelf aan mijn moeder heb kunnen vertellen. Volgens mijn zusjes wist ook zij het al lang, dat was een hele geruststelling voor mij.
Coby: Mijn moeder vond het wat lastig. Ik was met 25 jaar ontzettend verliefd geworden op een vrouw. Daarvoor had ik wel wat vriendjes, maar dat was ook allemaal vrij kort. Op een dag kwam ik thuis en toen zei ik: “Mama, ik ben zo ontzettend verliefd, maar je moet niet schrikken want het is een vrouw.” Mijn moeder verstond: “Hij heeft een vrouw”, dus toen viel het in die zin wel weer mee. Ze had het veel erger gevonden als ik een relatie zou hebben met een getrouwde man! Mijn moeder is best gelovig en dat zat haar een beetje in de weg, maar uiteindelijk heeft ze het kunnen accepteren. Mijn vader had het trouwens meteen geaccepteerd, die vond het ook heel logisch. Hij vond mij altijd al te koel naar de vriendjes die ik had. Mijn moeder is daarna altijd werkzaam geweest in de landelijk werkgroep ‘ouders van homoseksuele kinderen’, dus die is uiteindelijk zelfs een ware voorvechtster geworden van LHBT rechten. Het was natuurlijk hartstikke leuk dat zo’n grote groep ouders destijds voorop liepen tijdens ‘Roze Zaterdag’ met roze vlaggen om te laten zien dat ze trots waren op hun kinderen.
Je moeder heeft dan wel echt een hele ommekeer gemaakt…
Coby: Ja mijn moeder deed ook interviews. Ze was boerin en zo heeft zij ook een keer in een blad dat ‘De Boerderij’ heette geloof ik een interview gedaan over hun lesbische dochter. Ze zijn toch ook wel altijd moderne denkers geweest ook wel. Ik heb vier broers en mijn moeder heeft altijd gezegd tegen mijn vader dat hij er rekening mee moest houden dat een van die vier weleens homo zou kunnen zijn. Toen hun enige dochter opeens uit de kast kwam zag ze dat toch minder snel aankomen. Ze had natuurlijk ook een ander leven voor mij verwacht, met kinderen en zo. Toen wij jong waren was het krijgen van kinderen voor een lesbisch stel allemaal nog niet zo voor de hand liggend. Nu is dat allemaal anders.
Ruth: Ik had al een kind toen ik Coby leerde kennen, mijn zoon was toen 16 of 17. Hij had er eerst heel erg veel moeite mee, maar dat is gelukkig ook bijgedraaid.
Jouw zoon heeft dus een periode niet geweten dat je op vrouwen valt?
Ruth: Toen mijn zoon nog jonger was, heb ik een vriendin gehad die ook een zoontje had. Wij gingen altijd samen op vakantie, dus hij was er altijd al aan gewend dat ik met een vrouw samen was. Toen wij uit mekaar gingen, heeft het zeker nog tien jaar geduurd voordat ik Coby leerde kennen. Toen pas drong het bij hem door, hij heeft eerder de link nooit gelegd dat mijn vorige vriendin mijn partner was. Voor hem waren wij denk ik gewoon vriendinnen. Pas toen Coby in mijn leven kwam, heb ik uitgelegd dat zij mijn vriendin was.
Wauw! Je had dus jaren later nog een tweede ‘Coming Out’ bij je zoon?
Ruth: Ja inderdaad! Inmiddels heb ik ook een kleinzoon en die vertelde gewoon tegen iedereen op school dat hij twee oma’s heeft en hij is helemaal gek van Coby ook.
Tijdens de video-opnames leken jullie er totaal geen probleem mee te hebben om mekaar op straat te zoenen. Zijn jullie daar altijd zo vrij in geweest?
Ruth: Ja, wij zoenen gewoon in het openbaar.
Coby: Ja absoluut, wij zijn heel open daarover. Iedereen weet altijd meteen dat wij een koppel zijn en wij willen zelf ook niet dat daar vraagtekens over zijn. Meestal zijn mensen vrij snel uit de droom geholpen. We stellen ons niet voor als “Hoi, wij zijn Ruth en Coby en wij zijn lesbisch”, maar ze snappen over het algemeen heel snel dat wij een koppel zijn. In het begin van onze relatie liepen wij het liefst de hele dag zoenend over straat. We hebben daar heus ook weleens opmerkingen over gekregen en in Den Haag zijn wij ook weleens uitgescholden en zelfs achterna gereden.
Dat lijkt mij best even schrikken?
Ruth: Ja, in Den Haag op ‘Het Plein’ was er ooit een groot feest. Wij liepen midden op de weg hand in hand daar naartoe. We sprongen even opzij voor een auto om vervolgens weer terug op de weg te lopen, maar die idioot kwam terug om ons aan te rijden! Toen zijn wij gelukkig op tijd weg kunnen springen. Daarna scheurde hij weg om niet meer terug te komen. In Amsterdam zijn wij overigens ook weleens gewoon nageschreeuwd door een man die dan “Lesbische!” riep, waarop wij: “Ja, lekker he?” hebben terug geroepen. Hahaha!
Toch zijn jullie niet gestopt met het tonen van affectie in het openbaar…
Coby: Hier in Woerden gaat het allemaal prima nu, we lopen gewoon hand in hand en geven mekaar gerust een zoen.
Ruth: Ook wanneer Coby de trein moet nemen dan zitten we uitgebreid te zoenen in de auto voordat zij weggaat. Toen wij in Den Haag woonden wist overigens ook wel iedereen van ons af en wij hebben er nooit een geheim van gemaakt. Alle buren waren daar ook helemaal okay mee, of het nu Indische buren waren, of Hindoestaanse of Nederlandse… Niemand heeft ooit een probleem ervan gemaakt.
Coby: Nee wij zijn er zelf ook heel open en enthousiast over, wij zijn echt dol op onze relatie en ik denk dat wij dat ook echt uitstralen. Daar kun je ook gewoon niets naars van vinden denk ik. Als ze ons samen zo gelukkig zien dan denk ik dat er eerder mensen zijn die denken: “Waren wij maar allemaal lesbisch!”.
Fotografie : KV Foto - Gepubliceerd op 22 oktober 2020